Jak nawilżyć powietrze w pokoju? – triki na zimę i lato

Rekomendowaną przez nas metodą nawilżania powietrza jest zastosowanie ewaporacyjnego nawilżacza powietrza. Istnieje kilka trików na podniesienie wilgotności bez użycia nawilżacza, ale ich skuteczność jest bardzo niska. Niektóre metody mają przy tym skutki uboczne i stwarzają zagrożenie dla zdrowia.

Spis treści:

I. Metody nawilżania powietrza
    1. Nawilżacz powietrza
    2. Nawilżacz na kaloryfer 
    3. Pojemnik z gorącą wodą
    4. Mokry ręcznik na grzejniku
    5. Wilgotna firanka
    6. Dyfuzor powietrza
    7. Otwieranie drzwi od łazienki po kąpieli

II. Czy warto stosować domowe metody nawilżania?
III. Czy suche powietrze w pokoju szkodzi?

Prawidłowa wilgotność względna powietrza wynosi od 40 do 60%. Poprawne nawilżanie ma na celu utrzymanie jej w tych granicach, a więc ma być skuteczne, lecz nie doprowadzać do przewilżenia. Idealnie pod tym względem sprawdzają się ewaporacyjne nawilżacze powietrza.

Ewaporacja oznacza naturalny mechanizm odparowywania wody. Technologia ta jest dobrze oceniania, ponieważ:

• nie stwarza ryzyka poparzenia (jak nawilżacz parowy),
• pozwala na bezpieczne wykorzystywanie wody kranowej (w przeciwieństwie do nawilżacza ultradźwiękowego),
• ogranicza ryzyko przewilżenia powietrza, gdyż im wyższa wilgotność, tym mniej wody ono przyswaja.

Zamiast oddzielnego urządzenia przeznaczonego do nawilżania powietrza można zaopatrzyć się w oczyszczacz powietrza z nawilżaczem. Taki sprzęt oferują m.in. firmy Sharp i Philips, które stawiają właśnie na ewaporację.

W przeszłości powietrze nawilżano poprzez stawianie na grzejniku lub obok niego pojemników wypełnionych wodą. Efekt wizualny był kiepski, dlatego gdy w sprzedaży pojawiły się nawilżacze na kaloryfer, szybko zdobyły dużą popularność.

Tymi nawilżaczami są pojemniki (najczęściej ceramiczne), które wystarczy napełnić wodą i powiesić na grzejniku. Zaletą jest tutaj niska cena, natomiast wadą znikoma skuteczność. 

W zależności od warunków panujących w pomieszczeniu (temperatura, moc przesuszenia powietrza), z pojemnika o pojemności 250 ml w ciągu doby znika od 1/5 do 1/20 wody. Dla porównania z testowanych nawilżaczy ewaporacyjnych ubywa w od 100 do 250 ml w ciągu godziny.

Jeśli mimo wszystko decydujesz się na stosowanie nawilżacza na grzejnik, nie czekaj, aż woda się zużyje, tylko codziennie (lub przynajmniej co drugi dzień) wymieniaj ją na świeżą i myj pojemnik. Wyeliminujesz w ten sposób ryzyko rozwoju bakterii.

Ustawienie w pokoju pojemnika wypełnionego wrzątkiem wydaje się szybkim i prostym sposobem na poprawę wilgotności powietrza. To prawda, że parująca woda podnosi poziom nawilżenia, ale w przypadku znacznego przesuszenia efekt nie będzie satysfakcjonujący. Można oczywiście regularnie wymieniać wodę w dzbanku czy garnku na wrzątek, lecz to rozwiązanie mało komfortowe. 

Oczywiście, ta metoda nawilżania stwarza też zagrożenie poparzeniem. Może do niego dojść podczas przypadkowego wylania wody oraz na skutek kontaktu z gorącą parą.

Wieszanie na grzejniku mokrego ręcznika jest jedną z najstarszych domowych metod nawilżania powietrza. Zamiast ręcznika wykorzystuje się niekiedy inne mokre przedmioty, np. ubrania. Wydaje się, że ten trik stanowi idealne połączenie nawilżania i suszenia prania, które i tak mus gdzieś wyschnąć. Niestety, to dość niebezpieczny sposób poprawy wilgotności.

Podczas suszenia do powietrza poza wodą przedostają się resztki środków chemicznych, które wykorzystujesz podczas prania i płukania. Polikarboksylany (pochodne ropy naftowej), fosforany i kompozycje zapachowe na bazie benzenu to tylko część tego, co znajdziemy w takich produktach. 

Jeśli często wieszasz na grzejniku coś mokrego i nie kontrolujesz, czy wilgotność powietrza w domu jest prawidłowa, to ryzykujesz także przewilżeniem, a w rezultacie rozwojem chorobotwórczych pleśni.

Ta metoda przeznaczona jest oczywiście na sezon letni, ponieważ zimą doprowadziłaby głównie do wychłodzenia powietrza. Wieszanie w otwartym oknie wilgotnej firanki lub zasłonki (a w przypadku ich braku innego materiału, np. prześcieradła) to dla wielu osób przede wszystkim sposób na ochłodę. Niezależnie od tego, czy decydujesz się na takie działania ze względu na chęć poprawy wilgotności, czy obniżenia temperatury, musisz zachować ostrożność.

Podobnie jak w przypadku ręcznika do powietrza będą trafiać resztki środków chemicznych użytych podczas prania i płukania. Niekontrolowane stosowanie tej metody nawilżania może też spowodować, że wilgotność będzie odbiegać od zalecanej normy.

Oprócz nawilżaczy na kaloryfer w wielu sklepach znajdziesz niewielkie urządzenia nazywane dyfuzorami powietrza albo nawilżaczami dekoracyjnymi. Do ich zakupu zachęcają niskie ceny (choć nie zawsze, ponieważ niektóre z tych nawilżaczy kosztują 30 zł, a inne ponad 100), eleganckim wyglądem i możliwością stosowania olejków zapachowych. Znaczna część z dyfuzorów to jednocześnie lampka biurkowa/nocna. 

Niestety, nawilżacze ultradźwiękowe mają też swoje wady, a mała wydajność (często około 30 ml na godzinę) wcale nie jest najważniejszą z nich.

Wilgotność powietrza w łazience często jest wyższa niż w innych pomieszczeniach. Do wzrostu poziomu nawilżenia dochodzi szczególnie podczas kąpieli. Zjawisko to możesz wykorzystać do lekkiego podniesienia wilgotności powietrza w innych pokojach. Wystarczy po kąpieli pozostawić drzwi od łazienki otwarte. W przypadku kąpieli w wannie nie spuszczaj z niej wody od razu, ale pozwolić jej parować. 

Ten trick sprawdzi się głównie w pomieszczeniach sąsiadujących z łazienką. Nie nawilżysz w ten sposób całego domu, ponieważ powietrze nie krąży swobodnie po całym budynku.

Jak widać, zaprezentowane tutaj metody nawilżania powietrza mają swoje wady. Podsumowując, są nimi:

• niska skuteczność,
• ryzyko zanieczyszczenia powietrza (np. minerałami obecnymi w wodzie albo cząsteczkami składników środków piorących),
• brak możliwości kontroli wilgotności powietrza,
• ryzyko rozwoju pleśni,
• możliwość poparzenia,
• negatywny wpływ na zwierzęta domowe (w przypadku dyfuzorów powietrza wykorzystujących ultradźwięki).

Oczywiście, nie wszystkie zagrożenia dotyczą każdego z zaprezentowanych tutaj sposobów nawilżania powietrza. Warto jednak mieć je na uwadze i dwa razy zastanowić się nad tym, czy stosowanie wybranej metody to dobry pomysł.

Tak,  suche powietrze w pokoju, czy w biurze oznacza zagrożenie dla zdrowia i to z kilku powodów. Po pierwsze stanowi przyczynę większej podatności na choroby wirusowe, co zdaniem naukowców z Yale University School of Medicine ma trzy przyczyny. 

1. Patogeny mają łatwiejszy dostęp do organizmu – dzieje się tak ze względu na przesuszenie błony śluzowej górnych dróg oddechowych. W rezultacie obecne w niej rzęski nie są w stanie efektywnie oczyszczać wdychanego powietrza.
2. Wirus łatwiej się rozprzestrzenia – w wyniku zakłócenia mechanizmu obronnego, polegającego na uwalnianiu interferonów odpowiedzialnych za ostrzeganie o obecności wirusa sąsiednich komórek.
3. Organizm ma problem z regeneracją – komórki tracą zdolność naprawy mikrouszkodzeń spowodowanych działaniem wirusa.

To jednak nie wszystko, ponieważ suche powietrze oznacza też:

• drapanie w gardle i suchy kaszel – ze względu na przesuszenie śluzówki górnych dróg oddechowych,
• spadek odczuwalnej temperatury powietrza,
• pogorszenie kondycji skóry i włosów.

Warto jednak pamiętać o tym, że podobne objawy mogą mieć inne przyczyny, a zbyt wysoka wilgotność powietrza także szkodzi. Sprzyja rozwojowi chorób reumatycznych oraz zapewnia dobre warunki do rozwoju groźnych pleśni i grzybów.

Zanim podejmiesz jakiekolwiek kroki w kierunku podniesienia poziomu nawilżenia powietrza, skontroluj wilgotność, używając higrometru.

Przeczytaj także:

» Ranking Nawilżaczy Powietrza
» Jaki nawilżacz powietrza wybrać? 
» Wilgotność powietrza w domu. Jaka powinna być?
» Oczyszczacz powietrza z nawilżaczem. Czy warto? 
» Jak sprawdzić jakość powietrza w domu?
» Nawilżacz powietrza do biura – czy warto go mieć?